Soms zit het mee; soms zit het tegen.
Er zijn mensen die deze dooddoener een verlengde visie meegeven: ‘Ik heb nu al zo’n poos de wind mee, het zal binnenkort vast gaan stormen en dan moet ik tegen de wind optornen.’
Ongeveer dit gevoel, maar dan niet aankondigend maar achteraf, overviel mij toen er plompverloren – ik was er absoluut niet op voorbereid – een telefoontje kwam van de cd-perserij: ‘Track 1 van de cd Karel 1 is onbruikbaar. Wij hebben een nieuwe master-cd nodig’.
Wat was er gebeurd? Op een of andere wijze was er een beschadiging of in ieder geval een mankement gekomen aan de master-cd, waarvan 2200 exemplaren moeten worden getrokken. Gebrand beter gezegd en dat branden gebeurt met een ultramoderne machine die zo’n editie in rap tempo uitspuwt.
Het was tot dan toe allemaal zo mooi verlopen. De totstandkoming van de uitgaven ‘Karel Cavia’ en ‘Karel Cavia zet de klas op stelten’ had energie gevreten maar het zicht op het resultaat, dat wonderwel onze bedoelingen benaderde, was bijkans een prachtig panorama. De verhalen waren geschreven en ingesproken, er was muziek onder gezet. Vier dagen studio. Perfect resultaat. De tekenaar Iris Boter kwam, naarmate het schetsen en inkleuren vorderde, steeds leuker en onverwachter uit de hoek, Isabel van Daesdonk had al met tekst en beeld gestoeid en vond een lijn die alle medewerkers meer dan vrolijk stemde, de drukorders en de planning waren afgesproken, een nieuwe opslagruimte – 4400 boeken zijn al gauw zes pallets – was gehuurd, de raamposters, ansichtkaarten, en 1600 flyers voor evenzoveel boekhandels waren gedrukt en konden worden verstuurd, kortom, het leven lachte de uitgever toe.
En dan zo’n telefoontje. ‘De master-cd van deel 1 is onbruikbaar. De master-cd van deel 2 is in orde maar 1 moet echt opnieuw. Laat jullie technicus de cd vooral langzaam branden en een goede kwaliteit CD-R gebruiken…’’
Bellen naar Lennard. Zijn mobiel geeft de voicemail. Het vaste nummer van zijn studio geeft ook het antwoordapparaat. En zijn vriendin, die de agenda van de studio en andere administratie bijhoudt, laat ook weten dat ik een boodschap moet inspreken. Er bekruipt mij een gevoel van onrust. De flow die Karel teweegbracht, wordt toch niet gestuit omdat Lennard toevallig weg is, toch?
Ik prent mezelf in dat Lennard zich straks of vanavond wel meldt. Maar omdat ik de gevolgen van de nare cd-boodschap zo snel mogelijk wil wegpoetsen, blijf ik zoeken naar instant-oplossingen. En dan ineens schiet het door me heen. Lennard is in juli getrouwd, is toen een weekje met zijn bruid weggeweest, en zou, als ik me goed herinner in september een echte huwelijksreis maken naar Portugal.
‘Rangedang…’, die gedachte komt hard aan… Want geen Lennard, betekent geen nieuwe master-cd…
(Wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten